To podwójnie zaślepione, ranzomizowane prospektywne badanie z grupą kontrolną oceniało wpływ podawania karmy nerkowej ze zmodyfikowanym poziomem fosforu, sodu oraz lipidów kotom ze stadium 2 i 3 przewlekłej niewydolności nerek w porównaniu z podawaniem bytowej karmy dla kotów dorosłych. Wyniki pokazały, że stężenie azotu mocznika było istotnie mniejsze, a poziom wodorowęglanów istotnie większy w grupie żywionej dietą nerkową w punkcie wyjścia oraz po upływie 12 i 24 miesięcy. Istotnie większy odsetek kotów żywionych karma bytową doświadczył epizodów mocznicy (26%) w porównaniu z grupą na diecie nerkowej (0%), ponadto w grupie z dietą nerkową stwierdzono istotne zmniejszenie śmiertelności związanej z niewydolnościa nerek, ale nie wszystkich przyczyn śmierci.