Artykuł ten analizuje podgrupę otyłych ludzi (około 25%), u których nie występują typowe patologie towarzyszące otyłości, takie jak zaburzenia metaboliczne i zapalne i u których zachowana jest wrażliwośćna insulinę. Taka charakterystyka otyłych psów I kotów mogłaby ujawnić istnienie fenotypu zdrowej otyłości, umożliwiając lepszą selekcję pacjentów, u którychkorzystne byłyby programy odchudzania.