Artykuł ten prezentuje ocenę skutków ograniczonej diety na wskaźniki starzenia i długość życia u psów rasy Labrador retriever. Badaniu poddano 48 psów, dobranych w pary. Jeden z każdej pary otrzymywał o 25% mniej karmy, niż drugie zwierzę z pary, od wieku ośmiu tygodni do śmierci. W tym okresie, do osiągnięcia wieku dwunastu lat, u każdego psa co roku wykonywano badanie biochemiczne surowicy, dokonywano oceny kondycji ciała oraz składu ciała, odnotowywano wiek, w którym pojawiły się choroby przewlekłe oraz średnie i maksymalne czasy przeżycia. Wyniki pokazują korzyści płynące z ograniczenia ilościowego karmy, nie tylko zmniejszoną zapadalność na choroby, ale także wydłużoną długość życia.