W badaniu tym analizowano uszkodzenia oksydacyjne i wydajność przeciwutleniaczy w chrząstce stawowej pacjentów z osteoarthritis (OA) podlegającym operacji kolana w celu wyjaśnienia, czy stres oksydacyjny w następstwie niestabilności genomowej wywołanej wolnymi rodnikami tlenowymi jest zaangażowany w postęp tej choroby.Użyto próbek chrząstki z prawidłowych i objętych zmianami chorobowymi obszarów w OA, aby wykryć marker uszkodzeń oksydacyjnych- nitrotyrozynę, jak również potencjał replikacyjny komórek, niestabilność telomerową oraz wytwarzanie glikozaminoglikanów (GAG) zarówno pod wpływem reaktywnych form tlenu lub antyoksydantu (witaminy C). Obszary zwyrodnienia wykaywały mniejszą wydajność przeciwutleniaczy i silniejsze barwienie nitrotyrozyny w porównaniu z niezmienionymi obszarami tego samego eksplantu, co wskazuje na korelację pomiędzy uszkodzeniami oksydacyjnymi a zwyrodnieniem chrząstki stawowej. Z drugiej strony, terapia antyoksydantami ujawniła skłoność do wydłużania replikacyjnej długości życia hodowanych chondrocytów. Sugeruje to udział stresu oksydacyjnego w starzeniu się chrząstki, co powoduje rozwój OA.