W badaniu tym oceniano zastosowanie preparatu inhibitora amylazy na trwaienie skrobi i poposiłkową odpowiedź hormonalną u ludzi. U czterech pacjentów będących na czczo założono zgłębniki do jelita czczego w celu uzyskania próbek z dwunastnicy, jelita czczego i końcowego odcinka jelita krętego. Po wprowadzeniu zgłębnika pacjentom podano 50 g skrobi ryżowej wraz z placebo; drugiego dnia skrobię podano wraz z inhibitirem amylazy. Wyniki pokazały, że inhibitor amylazy istotnie redukował aktywność tego enzyme we wszystkich odcinkach przewodu pokarmowego o ponad 95% przez 1-2 godzin. Ograniczyło to trawienie skrobi i wychwyt w jelicie cienkim, znacząco zredukowało poposiłkowy wyrzut insuliny i glukozozależnego peptydu insulinotropowego orz modyfikowało poposiłkową motorykę górnych odcinków przewodu pokarmowego. Ograniczyło również wczesny poposiłkowy wzrost glikemii o 85%, wyeliminowało późny poposiłkowy spadek do wartości poniżej tych uzyskiwanych na czczo, a także ograniczało poposiłkowe stężenia insuliny, peptydu-C oraz glukozozależnego peptydu insulinotropowego.